به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ با پایان یافتن مذاکرات برجامی وین، حساسیت های فعالان دانشجویی نسبت به بحث مذاکرات، با توجه به خاطرات تلخ برجام و مهمتر از آن نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ شدت یافته است. بر این اساس، خط مشیهای مشخصی با توجه به بیانات رهبر انقلاب درباره مذاکرات، در نظر برخی فعالان دانشجویی وجود دارد. در این راستا با رضا داودی دبیر جنبش عدالتخواه دانشگاه مازندران و رضا نظری مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه شهید چمران اهواز به گفتگو پرداختیم که در ادامه میخوانید.
به هم ریختن معیشت مردم با گروگان دادن آن به آمریکا
رضا نظری مسئول بسیح دانشجویی دانشگاه شهید چمران اهواز:
عدهای در داخل به دنبال به هم ریختن معیشت مردم با گروگان دادن آن به آمریکا هستند. در این شرایط، خط قرمز ما بر اساس منویات مقام معظم رهبری استوار است و در مقابل هر اقدامی که بهدنبال وادادگی و تکرار روند قبلی باشد خواهیم ایستاد.
در وهلهی اول اینکه مذاکرات وین و مفاد ان باید کاملا شفاف رو روشن باشد. هر توافقی که بخواهد کشور را مجددا وارد تعهدات پرخسارت برجام کند صرفا باید مشروط به لغو همه تحریم ها و راستی آزمایی آن از سوی جمهوری اسلامی ایران باشد. هر روندی جز این عملا خیانت به کشور و به دور از عقلانیت سیاسی و منافع ملی است. همان عجله دولت روحانی برای انعقاد برجام و تصویب آن، جهت بهرهبرداریهای جناحی و قدرت طلبانه داخلی، اکنون و در آستانه انتخابات ریاست جمهوری در حال بروز است. به نظر میرسد ذبح منافع ملی، شبیه همان عجلهی قبلی که با یک خط خطی ترامپ از بین رفت و امضای امثال کری برای آن کوچکترین تضمینی نبود همچنان ادامه دارد.
عدهای در داخل به دنبال به هم ریختن معیشت مردم با گروگان دادن آن به آمریکا هستند. اگر خط قرمز ما که همان منویات مقام معظم رهبری در مورد رفع یکجای تحریم ها و راستی آزمایی ایران و سپس بازگشت ایران به برجام است انجام نگیرد و دولت در پی وا دادگی و تکَرار همان روندی که در سال های اخیر در پیش گرفته در مقابل آمریکا باشد، جنبش دانشجویی که مجموعه کنشهای جمعی آن به مثابه گروه مرجع، مورد التفات و توجه عمومی جامعه است در مقابل این کار خواهد ایستاد و اجازه تکرار تجربه تلخ برجام را نخواهد داد.
هفت سال و نیم فرصت کشور به واسطه برجام هدر شد
رضا داودی دبیر جنبش عدالتخواه دانشگاه مازندران:
هفت سال و نیم فرصت کشور را به واسطه برجام هدر شد. به ما ثابت شد که اعتماد بیجا بهطرف مقابل نتیجهای جز شکست به دنبال ندارد. اینک خواسته اصلی ما رفع یکجا و همه جانبه تحریم هاست و با توجه به نشست اخیر وین، هر گونه مذاکره مجدد مستقیم یا غیر مستقیم بر خلاف بیانات رهبر انقلاب است.
ما در این سال های اخیر، چندین مسئول سیاست خارجی در بحث مذاکرات داشته ایم. در زمان ریاست جمهوری خاتمی برای نخستیم بار بحث تعاملات با جهان آغاز شد و روحانی در آن موقع مسئول این مذاکرات بودند و بحث مورد نظر ارتباز با اروپا در راستای برون رفت از بحران های موجود بود. بر این اساس مذاکرات با این ۵ کشور اروپایی که امروزه از آنها به ۱+۵ تعبیر می شود پای گرفت و نهایتا به قرارداد سعادتآباد انجامید. در زمان احمدی نژاد هم لاریجانی نزدیک به ۲۶ ماه مسئول رسیدگی به بحث مذاکرات بودند و هدف که از طریق این دولت دنبال میشد نزدیکی به آسیا و تعامل با کشورهایی مانند چین و روسیه به جای قدرت های اروپایی بود. در دوره بعدی ریاست جمهوری احمدی نژاد و با روی کار آمدن جلیلی بهعنوان مسئول رسیدگی به مذاکرات، روش های پیشین بهطور کامل از میان بردشته میشود و این عقیده مطرح میشود که ما باید در مقابل خوسته های قدرت های اروپایی و آمریکا مقاومت کنیم. تجربه به ما نشان داده که هرچقدر تسامح ما در مواجهه با این کشور ها افزایش پیدا میکند به همهان میزان زیادهخواهی های این کشورها نیز فزونی مییابد.
تا پیش از سال ۱۳۹۲، مذاکرات بهعنوان یک مبحث اساسی و قابل توجه عموم مطرح بود اما به تنها راهحل برو نرفت از تمامی مشکلات، از جمله مشکلات اقتصادی تبدیل نشده بود. با ورود به عرصه انتخاباتی سال ۱۳۹۲، مذاکرات به یک عامل تعیین کننده در در رقم خوردن آینده ریاست جمهوری کشور تبدیل شد و توجه مردم به آن، در جایگاه حلال مشکلات خود جلب شد. تمامی کاندیداهای اصلاحطلب، اصولگرا، اعتدالی و ... به غیر از معدودی افراد، تمام تمرکز خود را بر بحث مداکرات گذاشته بودند و همین باعث شد تا مردم مطالبات خود را در آیینه مذاکرات بازخوانی کنند. در راستای همین مسیر روحانی در این سال به ریاست جمهوری رسید و اتحاد نظر بر سر روحانی در جهت مذاکرات و حل مشکلات مردم صورت گرفت.
در این سال ها و با تصدی مقام وزارت خارجه توسط ظریف توافقاتی انجام شد که در نتیجه آن غنی ساز بالای ۵درصد ما ممنوع و اورانیوم های بالای ۲۵درصد معدوم گردید همچینن ۷۵درصد سانتریفیوژهای ما هم فاقد استفاده شدند. در عوض این رویدادها، خواسته اصلی ما رفع تحریم های هسته ای و شورای امنیت بود که مسئولان سیاست خارجی کشورها، بار ها با قطعیت نسبت به رفع آنها اطمینان دادند.
الان ما یک تجربه تلخ و یک توافق باخت-برد را تجربه کردیم و مشکلات اقتصادی عدیده ای گریبان گیر کشور است و در مخلص کلام میتوان اینگونه گفت که هفت سال و نیم فرصت کشور را به واسطه برجام هدر شد. به ما ثابت شد که اعتماد بیجا به طرف مقابل نتیجه ای جز شکست به دنبال ندارد. اینک خواسته اصلی ما رفع یکجا و همه جانبه تحریم هاست و با توجه به نشست اخیر وین، هر گونه مذاکره مجدد مستقیم یا غیر مستقیم بر خلاف بیانات رهبر انقلاب است.
رهبری در بیانات خود حجت را تمام کردند و فرمودند ما از برجام خارج نشدیم که بخواهیم به آن بازگردیم؛ این آمریکا بود که به طرز خودسرانهای از توافقات خارج شد. سفارش مکرر رهبری متکی بر تحریم زدایی و مرتفع نمودن آهسته و پیوسته مشکلات ناشی از تحریم در داخل کشور است و قبله آمال خود را انحصارا معطوف به مذاکره با غرب ندانیم.
شخصا معتقدم نشست اخیر وین نمایشی سیاسی در دست دولت روحانی است که با تبدیل کردن آن به یک دستاویز، بقای سیاسی جریان خود را در انتخابات پیشرو تضمین کند. بر این اساس که زمزمه های تفاهم و توافق ما با آمریکا وجود دارد و امید اصلی با روی کار آمدن ریاست جمهوری جدید ایالات متحده مجددا احیا شده. سابق، هیچ مشکلی از جانب ایران و یا حتی آمریکا وجود نداشت و این ترامپ بود که مهره اصلی در مانع تراشی در مسیر نتیجه دهی مذاکرات بود. با ارائه چنین استدلال هایی است که این جریان میخواهد امکان نقش آفرینی مجدد جریان خود را در انتخابات آتی تقویت نماید که امید است با روی کارآمدن دولت انقلابی، مسیر به گونه ای دیگر رقم بخورد.
مصاحبه از محمدامین خدابنده